Het is alweer een tijdje geleden dat ik een update schreef over het hardlopen en ik moet eerlijk toegeven dat het de laatste paar weken niet al te best gaat en de motivatie vaker ontbreekt dan dat ik sta te springen om weer heerlijk een stukje te gaan lopen. Hoe dat komt? Dat kun je verder in het artikel lezen.

Een aantal maanden terug hoorde ik voor het eerst op de radio de reclame over een hardloopwedstrijd die, waarschijnlijk eenmalig, op de Afsluitdijk gehouden zou worden. Ik was gelijk enthousiast en wist mijn schoonvader en zwager te overtuigen om ook mee te doen. Zelf schreef ik mezelf in voor de 8,2 km, wat nog een hele uitdaging zou zijn, maar ik had er zin in. Ik begon het trainen langzaamaan op te bouwen en als het slecht weer was ging ik naar de sportschool om op een loopband mezelf compleet uit te putten. Het ging goed en ik wist mezelf steeds wat verder te pushen. Als ik op dit tempo doorging met trainen redde ik de Afsluitdijk straks makkelijk.

Maar toen werd het 16 augustus, mijn verjaardag, wat helaas een dag was om snel voorbij te laten gaan. Een heel dierbaar persoon, mijn oom overleed op veel te vroege leeftijd. Ook hij was dol op hardlopen en we zouden samen nog een keer gaan lopen. Ik maakte altijd de grap dat ik hem nooit bij zou kunnen houden. Het was immers een man van bijna 2 meter met lange benen. Iets meer dan een week had ik echt geen zin om te gaan hardlopen en om naar de sportschool te gaan. Toch ging de knop zo’n anderhalve week later om. De hardloopwedstrijd kwam eraan, 4 september, en ik wilde dat hij trots op me was en dat ik hem helemaal uit zou lopen. Ik begon weer met trainen en het lukte me om mijn conditie weer op te bouwen. Bizar trouwens hoe snel dat weer afbouwt. Ik was er helemaal klaar voor. De dag voor de wedstrijd zette ik al mijn spulletjes klaar en dook ik vroeg mijn bed in. De volgende ochtend zouden we immers rond half 5 vertrekken en ik wou helemaal fris en fruitig aan de start staan.

Ik sliep al snel, totdat mijn vriend mij rond een uurtje of half 11 wakke maakte en vertelde dat de hardloopwedstrijd door het slechte weer was afgelast. Dat sloeg echt in als een bom. Ik had me er zo op voorbereid en wilde hem zooo graag lopen. Ik was erg overstuur, ja van een hardloopwedstrijd, en dook maar weer gelijk mijn bed in.

Ik ging er vanuit dat de wedstrijd verplaatst zou worden en dat ik een maandje later hem alsnog kon lopen. Nu inmiddels een maand later is er nog steeds niks bekend. Vanaf de dag dat het is afgelast is er een soort van radiostilte. Via media hebben de deelnemers te horen moeten krijgen dat ze hun inschrijfgeld, voor mij zo’n € 28,- niet terug zullen krijgen en dat het bij een eventuele nieuwe wedstrijd niet zeker is dat we niet opnieuw inschrijfgeld moeten betalen, wat ik wel een beetje gek vind. Maar het gaat mij helemaal niet om dat geld, ik wil gewoon mijn wedstrijd lopen. De laatste paar weken is mijn laatste beetje vertrouwen in de organisatie van een nieuwe Afsluitdijk-open een beetje weggevaagd. Waarom laat de organisatie niks weten over waar ze nu achter de schermen mee bezig zijn? Zijn ze er überhaupt nog wel mee bezig?

Ik moet ook eerlijk toegeven dat ook mijn motivatie om hard te trainen al zo’n twee weken weg is. Ik zit een beetje in een dipje. Toch wil ik vanaf deze week het langzaam weer opbouwen. Ik heb er weer zin in en ga hard op zoek naar een volgend doel! Weet iemand een leuke hardloopwedstrijd, met niet al te grote afstanden?

Follow